بررسی نگرش مخاطبان درباره تأثیر پیام‌های سلامت تلویزیون

دسته بندی : علمی-پژوهشی دسته بندی : پژوهش

تاریخ انتشار : 7 دی 1394

مقاله «بررسی نگرش مخاطبان درباره تاثیر پیام‌های سلامت تلویزیون» نوشته دکتر هادی خانیکی و حبیب راثی تهرانی در فصلنامه مطالعات فرهنگی-ارتباطات، سال دوازدهم، شماره پانزدهم، پاییز 1390 منتشر شده است. برای دریافت آن روی پیوند زیر کلیک کنید.

تاثیر پیام‌های سلامت تلویزیون

مقالات مرتبط با این مطلب

مطالعه موردی اجرای طرح درس سواد رسانه‌ای برای دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی

1394-10-28

دین و نهاد ارتباطات؛ پیوندها و پرسش‌ها

1394-10-07

گفت و گو با خویش، گفت و گو با دیگری

1394-10-07

یادداشت آخر

رسیدن به تفاهم با گفت‌وگوی ملی

مهم‌ترین مفهومی که در هنگام شکل‌گیری اعتراض‌ها، انتقادها و بحران‌ها از آن سخن به میان می‌آید، واژه «گفت‌وگو» است. گفت‌وگویی که در اینجا مطرح می‌شود موضوعی تزئینی و لوکس و به عبارت دیگر، دعوت همه ذی‌نفعان و کنشگران به امری فارغ از دغدغه‌ها و نگرانی‌های روزمره نیست. «گفت‌وگو» هم مفهومی راهبردی و استراتژیک است و هم ساز و کاری کاربردی و تاکتیکی است. گفت‌وگویی که به‌عنوان یک راه‌حل از ناحیه مسئولان و دلسوزان جامعه یا کنشگران سیاسی و مدنی و شخصیت‌های مورد اعتماد شهروندان مطرح می‌شود، روشی است برای کاهش سوء‌ظن‌ها و سوء‌تفاهم‌ها و رسیدن به تفاهم و توافق بر سر مسائلی که به وجود آمده است و دعوت به مشارکت همگانی و البته همدلانه برای یافتن راه‌حل است. «گفت‌وگوی همدلانه» مبانی، مقدمات، الزامات و ساز و کارهایی دارد که دستیابی به آنها می‌تواند خسارت‌ها و پیامدهای حتی بعضاً جبران‌ناپذیر سیاسی و اقتصادی و اجتماعی را مهار کند یا حداقل کاهش دهد. واقعیت این است که در روزهای اخیر جامعه ما شاهد ناآرامی‌ها، اعتراض‌ها و در مواردی هم دچار تنش‌هایی بوده است که هم در تبیین علل و عوامل و زمینه‌های ایجاد و هم در تحلیل و ارزیابی سمت و سو و پیامدهای آنها، دیدگاه‌ها و سخنان متفاوتی به میان آمده است. اما فصل مشترک غالب این داوری‌ها و دیدگاه‌ها، بیان این ضرورت است که؛ نخست، برای دفاع از دموکراسی، امنیت پایدار، آزادی و حقوق شهروندی، باید «گفت‌وگو» را در سطوح مختلف سیاسی و اجتماعی سامان داد و جدی گرفت. دوم، باید از موانع و عوامل تضعیف یا انسداد ارتباطات میان جامعه و دستگاه‌های اجرایی و حاکمیتی کاست. سوم، به توافق بر سر این ضرورت رسید که خشونت، آشوب، افراطی‌گری، نه تنها اصلی‌ترین دشمنان آزادی و نقد و اعتراض هستند بلکه اساسی‌ترین خواسته‌های شهروندان را هم در هاله‌ای از فراموشی و غفلت قرار می‌دهند. پس نخستین سخنی که امروز می‌توان در شرایط کنونی با حکومت، دولت، نخبگان، جریان‌های سیاسی و نهادهای مدنی و جامعه داشت این است که باید به جد افق و راه‌های «گفت‌وگوی ملی» بر سر مهم‌ترین مسائل ملی را گشود؛ گفت‌وگویی که در آن هیچ مشکلی بدون راه‌حل نمی‌ماند و جامعه در هیچ سطحی گرفتار ناامیدی نمی‌شود، در آن هیچ جایی برای ذوق‌زدگی دشمنان دین و ملیت باقی نمی‌ماند و نظام و جامعه به این اشتراک‌نظر می‌رسند که راه غلبه بر همه تنگناها و مشکلات ریز و درشت، «اتکا به حق دخالت مردم در سرنوشت» و «اعتماد به قانون» و «توجه به خواسته‌ها و مطالبات شهروندان» است.... مشاهده کامل متن →