زمینه :
گفت‌وگوی همشهری‌جوان با هادی خانیکی | شماره‌ی ۷۱۶ | ۱۶ آذر ۹۸
… مقیدم آثار جدید و کتاب‌های جدید را جست‌وجو و مطالعه کنم. توصیه من به جوانان و دانشجوها این است که بخوانند؛ مهم نیست که از گوشی بخوانند یا از روی کتاب. به شرطی که تأملی هم رخ بدهد. بالاخره یکی از ویژگی‌ها یا فرصت‌هایی که شبکه‌های اجتماعی خلق کردند این است که بسیاری از منابع سنگین و دیریاب را به منابع سبک و سهل‌الوصول تبدیل کرده‌اند. در نتیجه یک خبر کوتاه یا یک تصویر کوتاه، یک توییت و تصویر در اینستاگرام از فضای کلاسی دانشگاه کمتر تأثیرگذار نیست. مهم‌ترین عامل این است که هرکس گم‌شده‌ای داشته باشد و به دنبال گم‌شده‌اش باشد. حتماً یکی از آن گم‌شده‌ها از مطالعه و استفاده از دانش دیگران به دست می‌آید. زندگی‌ای که ما در آن به سر می‌بریم جهانی است که در آن به تعبیر مارکس جهان‌های تو در توی مختلفی است. هرچه این جهان‌ها را بیشتر بشناسیم و در آن بیشتر گشت‌وگذار بکنیم رضایت‌مندتر خواهد بود. من همیشه دوست داشته و دوست دارم که با نسل جوان روبه‌رو شوم. اصلاً به این قائل نیستم که جریان یک‌طرفه‌ای از ما به سمت جوانان وجود داشته باشد که ما خیلی می‌دانیم و آن‌ها باید بیایند و از فضائل ما استفاده بکنند. چنین باوری را ندارم بلکه بیش‌ترین باورم این است که ما هم لازم است از آن‌ها بیاموزیم. قطعاً آموخته‌های ما از آن‌ها کمتر از آموخته‌های آن‌ها از ما نیست. جمله ارسطو را یک واقعیت می‌دانم که به‌عنوان معلم گفت‌‌وگو، گفته بود که من از شاگردانم همان قدر می‌آموزم که آن‌ها از من.
