دکتر هادی خانیکی | ارتباطات توسعه

Tag "ارتباطات توسعه"

مصاحبه با نشریهٔ گفتمان الگو | تحولاتِ توسعه، مهم‌ترین رویکردِ آسیب‌شناسیِ اجتماعی

محمد جواد استادی/ هادی خانیکی از اساتید مهم و شناخته شده علوم ارتباطات در ایران است که هم‌اکنون به عنوان عضو هیأت علمی و مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی فعالیت می‌کند. مهم‌ترین ویژگی خانیکی نسبت به سایر اساتید این

در مطبوعات سال ۱۳۹۴

تحولات توسعه، مهم‌ترین رویکردِ آسیب‌شناسیِ اجتماعی

محمد جواد استادی/ هادی خانیکی از اساتید مهم و شناختهشده علوم ارتباطات در ایران است که هم‌اکنون به عنوان عضو هیأت علمی و مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی فعالیت می‌کند. مهم‌ترین ویژگی خانیکی نسبت به سایر اساتید این رشته

علمی-پژوهشی پژوهش

ارتباطات توسعه، فرهنگ و ترجمه

مقاله «ارتباطات توسعه، فرهنگ و ترجمه» توسط هادی خانیکی و احسان بخشنده نوشته شده است. برای دریافت آن روی پیوند زیر کلیک کنید. ارتباطات توسعه

در مطبوعات سال ۱۳۹۳

همسازی و ناهمسازی رسانه‌ها و توسعه

نوع ارتباط میان رسانه و توسعه بخش مهمی از ادبیات مدرن توسعه و مطالعات ارتباطی را به خود اختصاص داده است. از وقتی رسانه‌های جمعی به‌ویژه رادیو و تلویزیون، بر قدرت و سرعت انتقال پیام میان انسان‌ها و جوامع افزودند

دسته‌بندی نشده علمی-پژوهشی پژوهش

«تئا‌تر برای توسعه» TfDبه مثابه رسانه: فرایند شکل‌گیری و ویژگی‌های ارتباطی

چکیده: این مقاله در چارچوب تحولات نظری ارتباطات توسعه به طرح و بررسی TfD (Theatre for Development) و ویژگی‌های آن پرداخته است. تئا‌تر برای توسعه (TfD) محصول دو چرخش پارادایمی در ارتباطات توسعه از نظریات خوش‌بینانه «مکتب نوسازی» به نظریات

رسیدن به تفاهم با گفت‌وگوی ملی

مهم‌ترین مفهومی که در هنگام شکل‌گیری اعتراض‌ها، انتقادها و بحران‌ها از آن سخن به میان می‌آید، واژه «گفت‌وگو» است. گفت‌وگویی که در اینجا مطرح می‌شود موضوعی تزئینی و لوکس و به عبارت دیگر، دعوت همه ذی‌نفعان و کنشگران به امری فارغ از دغدغه‌ها و نگرانی‌های روزمره نیست. «گفت‌وگو» هم مفهومی راهبردی و استراتژیک است و هم ساز و کاری کاربردی و تاکتیکی است. گفت‌وگویی که به‌عنوان یک راه‌حل از ناحیه مسئولان و دلسوزان جامعه یا کنشگران سیاسی و مدنی و شخصیت‌های مورد اعتماد شهروندان مطرح می‌شود، روشی است برای کاهش سوء‌ظن‌ها و سوء‌تفاهم‌ها و رسیدن به تفاهم و توافق بر سر مسائلی که به وجود آمده است و دعوت به مشارکت همگانی و البته همدلانه برای یافتن راه‌حل است. «گفت‌وگوی همدلانه» مبانی، مقدمات، الزامات و ساز و کارهایی دارد که دستیابی به آنها می‌تواند خسارت‌ها و پیامدهای حتی بعضاً جبران‌ناپذیر سیاسی و اقتصادی و اجتماعی را مهار کند یا حداقل کاهش دهد. واقعیت این است که در روزهای اخیر جامعه ما شاهد ناآرامی‌ها، اعتراض‌ها و در مواردی هم دچار تنش‌هایی بوده است که هم در تبیین علل و عوامل و زمینه‌های ایجاد و هم در تحلیل و ارزیابی سمت و سو و پیامدهای آنها، دیدگاه‌ها و سخنان متفاوتی به میان آمده است. اما فصل مشترک غالب این داوری‌ها و دیدگاه‌ها، بیان این ضرورت است که؛ نخست، برای دفاع از دموکراسی، امنیت پایدار، آزادی و حقوق شهروندی، باید «گفت‌وگو» را در سطوح مختلف سیاسی و اجتماعی سامان داد و جدی گرفت. دوم، باید از موانع و عوامل تضعیف یا انسداد ارتباطات میان جامعه و دستگاه‌های اجرایی و حاکمیتی کاست. سوم، به توافق بر سر این ضرورت رسید که خشونت، آشوب، افراطی‌گری، نه تنها اصلی‌ترین دشمنان آزادی و نقد و اعتراض هستند بلکه اساسی‌ترین خواسته‌های شهروندان را هم در هاله‌ای از فراموشی و غفلت قرار می‌دهند. پس نخستین سخنی که امروز می‌توان در شرایط کنونی با حکومت، دولت، نخبگان، جریان‌های سیاسی و نهادهای مدنی و جامعه داشت این است که باید به جد افق و راه‌های «گفت‌وگوی ملی» بر سر مهم‌ترین مسائل ملی را گشود؛ گفت‌وگویی که در آن هیچ مشکلی بدون راه‌حل نمی‌ماند و جامعه در هیچ سطحی گرفتار ناامیدی نمی‌شود، در آن هیچ جایی برای ذوق‌زدگی دشمنان دین و ملیت باقی نمی‌ماند و نظام و جامعه به این اشتراک‌نظر می‌رسند که راه غلبه بر همه تنگناها و مشکلات ریز و درشت، «اتکا به حق دخالت مردم در سرنوشت» و «اعتماد به قانون» و «توجه به خواسته‌ها و مطالبات شهروندان» است.... مشاهده کامل متن →